Windrichtingen
Ben de ijskoude Noordenwind
die de warmte verdrijft
opgevulde jassen
vechtend tegen mijn kracht
niemand die op mij wacht
iedereen wil vluchten
naar de warmte van de kachel.
Ben de verhelderende Oostenwind
jaag op wolken
die de zon belemmeren
doe dat soms te hard
waardoor bloemen knakken
maar de sterkste
de kracht hebben te overleven.
Ben de Zuidenwind
die heel bewust
met warme briesjes
onder een blauwe hemel
en een zon van goud
het leven van de aarde
gelukkig maakt.
Ben de krachtige Westenwind
zelfs bomen vel ik met gemak
laat dijken breken
ondanks extra versteviging
niemand kan mij raken
beheers de zee en het land
de ruimer van het vergane leven.
Ik ben het middelpunt
van de vier winden
ervaar alle winden
sta er steeds middenin
het is mijn evenwicht
om mezelf staande te houden
bij extreme winden.
11-02-‘02/15:45
Reacties op dit gedicht
| Bracke Marina: | Maandag, februari 11, 2002 19:56 |
| mooi di Angeli te mooi voor woorden | |
| christina: | Maandag, februari 11, 2002 18:13 |
| De winden ze laten mij altijd denken Onrustig wordt ik dan om staande te blijven Heel mooi Liefs Christa |
|
| Anita Vlieger: | Maandag, februari 11, 2002 17:28 |
| De vier winden, mooi neer-, en mij aan het denken gezet. Anita |
|
| Sheena: | Maandag, februari 11, 2002 17:12 |
| overeind blijven in stormen is een levenskunst, die je als mens, steeds beter beheersen en leren zult .... liefs, Sheena |
|
| El Caballero: | Maandag, februari 11, 2002 16:13 |
| Er staat me zoiets bij dat er een indiaans spreekwoord is: je geluk straalt naar de 4 windrichtingen uit. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||