Wie moet ik geloven
Ik weet het niet meer
Elke keer probeer ik,
Mijn huilend hart te verdoven
Maar steeds doet het me weer zeer
Nu moet je niet boos op mij worden
Ik kan er niks aan doen
Dat ik dingen hoor die jij over mij zegt
Wat is er gebeurd toen?
Ik ging gewoon naar je toe
Ik kon het niet meer inhouden
Ik was het allemaal zó moe
Je schrok...
Tranen stonden in je ogen
Je riep: ‘Wie heeft dit hier zo triest gelogen?!’
Je was zo overstuur dat je hard wegliep
Zo pist, zo boos
Ik geloofde het echt
Alles wat mijn beste vriendin zei
Ze vertelde het voor bos
Dus ik was daarvoor al niet blij...
Ik ging naar de ‘wc’
Ik moest gewoon even weg
Daar kwamen zijn vrienden aan, ojee
Iemand zei;
‘Hij haat je, hij vind je dom
Hij wil je kaartje wat zo speciaal voor hem is,
Hélemaal doorscheuren, echt stom’
Ik voelde me zó rot
Mijn hart voelde helemaal kapot
Kwam het nu door mij?
Ik vroeg het na aan hem
Hij zei dat dat niet waar was
Dat was wel een opluchting
Het was zo fijn te horen, zijn stem
Het is nu zo stil tussen ons
We kijken elkaar verdrietig aan
Hoe moet dit nu verdergaan?