Sombere buien,
veel agressie,
angst voor de dood,
Dat was mijn depressie.
Ademnood,
kloppend hart,
alles tintelt,
alles zwart.
Niemad begrijpt je,
jevoeld je alleen,
je staart voor je uit,
waar moet dat heen.
Dan komt er een dag,
je geniet van de zon,
van je man en je kinderen,
dat je alles weer voelen mag.
Het leven gaat door,
alle daagse dingen,
plezier iedere dag,
ik kan weer zingen. Til lourenburg 66 jaar
w.lourenburg@chello.nl