vergeetachterlijk
Ik en jij nooit bestaand nooit komend
Wij verdoemd tot pijn in onze harten
Woorden schieten door mijn hoofd heen
Liefde is een schim van mijn geloof
Afvallig ben ik naar mezelf
Pijn breng ik voor de deur
Ik ben de patron van de fout
Ik ga snel dood zonder angst
Wij verdoemd tot pijn in onze harten
Woorden schieten door mijn hoofd heen
Liefde is een schim van mijn geloof
Afvallig ben ik naar mezelf
Pijn breng ik voor de deur
Ik ben de patron van de fout
Ik ga snel dood zonder angst
Reacties op dit gedicht
| marieke_x: | Maandag, juni 25, 2007 16:24 |
| hee deze had ik nog helemaal niet gelezen.. goed geschreven, maar ik geloof niet dat jij mensen enkel pijn en ongeluk brengt.. "liefde is een schim van mijn geloof", mooie regel.. kus |
|
| Marousia: | Zaterdag, juni 09, 2007 22:45 |
| Mooi! liefs van Marousia | |
| ben.k: | Woensdag, mei 30, 2007 21:35 |
| pastorale ( met ramses shaffy ) een mooie zon |
|
| MayadeBij*: | Woensdag, mei 30, 2007 13:24 |
| Niet. Persona non grata?! Zijn we dat niet allemaal?? ;) kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: David de Vreer |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||