Het meisje rende en rende
Net zolang totdat ze niet meer kon
Ze stond op de afgrond
Nog een stapje en ze zou...
...
En zag dat dit fout ging
Het meisje was zo’n jaar of 6, 7 maar wat had ze toch veel problemen
Het waren niet zomaar wat probleempjes
Nee, ze waren erger als normaal
Wat ze waren doet er even niet toe
Dit gedicht gaat over hoe ze er weer bovenop kwam
Het meisje had zoveel pijn
Zoveel verdriet
Ze zag het leven dan ook echt niet meer zitten
Het liefst wou ze gewoon gaan
Gaan…
Hier heel ver vandaan
Maar dat ging nou eenmaal niet
En ze zat hier dus vast
Haar problemen werden erger en erger
Ze zocht geen oplossing
Ze zocht geen uitweg
Nee, ze rende er voor weg
Het meisje had allerlei manieren
Manieren om er voor weg te rennen
Manieren zodat ze zich iets beter ging voelen
Maar het waren natuurlijk geen goede manieren
Nee, ze waren slecht
En ze deden het meisje op langere termijn meer pijn en verdriet
Het was een donkere trieste dag
En het meisje rende en rende
Ze rende weer eens voor haar problemen weg
Ze rende en rende
Net zolang totdat ze niet meer kon
Ze stond op de afgrond
Nog een stapje en ze zou te pletter vallen
Het meisje haalde diep haar adem in
En opende haar ogen!
En ze zag dat dit fout ging
Wegrennen lost niks op
En ze liep naar achteren
Moe maar wetend dat het goed was
Het meisje liep terug naar huis
Loste haar problemen op
En nu is ze een stuk sterker
Het heeft haar veel kracht en moed gekost
Maar nu is ze eindelijk een vrij blij kind
Ze heeft verdiend, dat vind ik wel
En een ding is zeker: met wegrennen los je niks op, dus ren niet weg van je problemen maar los ze op!
Inspiratiebron: het liedje run.