geluidloos schreeuwt mijn hart
Verankerd in mijn bloed
gesteente verzwaard mijn denken
sporen geslepen in mijn huid
geluidloos schreeuwt mijn hart
verstomd de dag
morgen is te ver
gisteren pijnigde me
Tranen branden in mijn ogen
druppels vallen en vreten de
omgeving weg, alles aangetast
niets is meer wat het lijkt
alles lijkt minder dan iets
En grijs overstemt mijn leven
Reacties op dit gedicht
| *made for u*: | Donderdag, mei 31, 2007 16:51 |
| laat de mensen die om je geven een kleur in je grijze omgeving zijn mooi verwoord liefs |
|
| switi lobi: | Donderdag, mei 31, 2007 11:46 |
| Ik wens je het roze van geluk en alle kleuren van de regenboog.... Liefsliefs, switi lobi |
|
| mums: | Donderdag, mei 31, 2007 11:02 |
| zo voelbaar je verdriet, het gevoel dat alles grijs is. ik stuur je een mager zonnestraaltje dat hier net een beetje doorbreekt liefs mums |
|
| Alie Hoogenboezem-de Vries: | Donderdag, mei 31, 2007 10:34 |
| zou met kleuren willen gaan strooien om het grijs te veranderen Quadesh groetjes en toi toi, Alie |
|
| naive: | Donderdag, mei 31, 2007 09:32 |
| ik hoor je hart... mooi begrijpelijk verwoord xxx |
|
| sunset: | Donderdag, mei 31, 2007 09:18 |
| Dit is wel heel droeve wanhoop die je verwoordt. Liefs en warme knuf, sunset |
|
| Windwhisper: | Donderdag, mei 31, 2007 08:18 |
| weet je...bekijk de dag van vandaag eens met andere ogen...je voelbare angst schreeuwt van het schrijven...dus het is een pracht gedicht... liefs Cobie Kuzzz Toch goede morgen...dat mag... |
|
| gothic600: | Donderdag, mei 31, 2007 07:55 |
| mooi goeie woorden ;) egt super mooi Maar krijg weer zin in het leven en anders help ik je daar mee want je bent veel meer waart groetjes maarten | |
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||