Hoe kan ik nu gaan
Het einde is al nabij.
slechts een kreun,
dat smeekte om die herinnerinig te krijgen van ons twéé,
Enkel een laatste omhelsing is wat ik aan je vroeg.
In mijn hart wil ik jou, samen met me mee.....,
maar de pijn is veel te hard,
omdat ik je al zolang met me mee droeg.
Hoe kan ik nu gaan.....
Zonder die wat mij hart had verovert.....
Verovert, gestolen,
en daarna had verlaten....
En nu dat het einde al is gedaan.....
Wil je niet meer met me praten.
Mag ik niet meer in je hart bestaan.
Kon ik de pijn dat rust in onze herinneringen maar haten.
En elke verloren en ongetrooste traan.
Kon ik het maar gewoon daar in de verontrustte en bodemloze diepte......
Kon ik het daar maar samen met het einde achter laten.
slechts een kreun,
dat smeekte om die herinnerinig te krijgen van ons twéé,
Enkel een laatste omhelsing is wat ik aan je vroeg.
In mijn hart wil ik jou, samen met me mee.....,
maar de pijn is veel te hard,
omdat ik je al zolang met me mee droeg.
Hoe kan ik nu gaan.....
Zonder die wat mij hart had verovert.....
Verovert, gestolen,
en daarna had verlaten....
En nu dat het einde al is gedaan.....
Wil je niet meer met me praten.
Mag ik niet meer in je hart bestaan.
Kon ik de pijn dat rust in onze herinneringen maar haten.
En elke verloren en ongetrooste traan.
Kon ik het maar gewoon daar in de verontrustte en bodemloze diepte......
Kon ik het daar maar samen met het einde achter laten.
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Donderdag, mei 31, 2007 08:59 |
| heel droef dit...liefs sterkte Cobie |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Donderdag, mei 31, 2007 08:57 |
| zo verdrietig en machteloos maar zo rakend mooi verwoord liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||