De waarheid vergeven
Handen verdwaalt over mijn lichaam
Woorden verdoofd in mijn hoofd
Hou ik mijn mond gehoorzaam
En voelt mijn lichaam als verdoofd
Slechts één stap verwijderd
Van die eeuwige herinnering
De dag dat ik verplicht werd
Zonder enige verwering
Gebrand in mijn geheugen
Getekend in voor het leven
In de ban van alle leugens
Om de waarheid te vergeven
Woorden verdoofd in mijn hoofd
Hou ik mijn mond gehoorzaam
En voelt mijn lichaam als verdoofd
Slechts één stap verwijderd
Van die eeuwige herinnering
De dag dat ik verplicht werd
Zonder enige verwering
Gebrand in mijn geheugen
Getekend in voor het leven
In de ban van alle leugens
Om de waarheid te vergeven
Reacties op dit gedicht
| rozalieke: | Zaterdag, juni 02, 2007 18:40 |
| het maakt me stil.ik begrijp wat je voelt.ik kan het niet vergeten of vergeven,al 18jaar niet.ik hoop dat jij er sneller doorgeraakt meid. sterkte | |
| enjaeva: | Donderdag, mei 31, 2007 15:16 |
| STIL GELEZEN LIEFS ENJAEVA | |
| Melski: | Donderdag, mei 31, 2007 15:03 |
| Ik ben er stil van. Werkelijk prachtig. gr. Melski |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachella-K | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||