Tranen
Ik kijk door het raam
daar rolt de eerste traan,
waarom heb ik dit toch gedaan?
Daar zie ik de tweede gaan.
Het is stil op straat,
ik merk dat de derde mijn oog verlaat.
Huilen wil ik niet,
maar daar komt het verdriet.
Wil niet dat iemand het ziet.
Heel stil en verlegen,
dat is hoe ze me omschreven.
Maar diep van binnen ben ik dat niet,
wil ik schreeuwen van verdriet.
Maar echt nietmand die iets ziet.
daar rolt de eerste traan,
waarom heb ik dit toch gedaan?
Daar zie ik de tweede gaan.
Het is stil op straat,
ik merk dat de derde mijn oog verlaat.
Huilen wil ik niet,
maar daar komt het verdriet.
Wil niet dat iemand het ziet.
Heel stil en verlegen,
dat is hoe ze me omschreven.
Maar diep van binnen ben ik dat niet,
wil ik schreeuwen van verdriet.
Maar echt nietmand die iets ziet.
Reacties op dit gedicht
| emo_core_kid: | Dinsdag, juni 05, 2007 19:22 |
| woooow... !!! egt mooi!!! zo eentje wil ik sgrijven!!! heel erg herkenbaar -XxX- Bianca... hvj |
|
| Remy*: | Zondag, juni 03, 2007 15:47 |
| Wauw! Heel erg mooi.. Heb ook geprobeerd daar een keer wat over te schrijven maar die gevoelens kreeg ik echt niet op papier.. Heel erg herkenbaar jouw gedicht. Stertke ermee! X.X.X | |
| No*No: | Zaterdag, juni 02, 2007 12:49 |
| Lief! Mooi gedicht ;O Do you really feel like that ? je kan me alles vertellen xx Nono |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Niikita. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||