Column 26
Vroeger kon je lachen en het is nog waar ook. Je was jong en de hele wereld lag nog open op 17 jarige leeftijd. Het bedrijf waar ik werkte was een kleine fabriek met 10 werknemers. Een oude baas was de directeur en moest elke morgen om precies tien uur naar zijn zuster om een kop thee te drinken. Elke morgen hetzelfde. De leiding, niet te geloven, liet hij aan mij over. Wat een vertrouwen achteraf gezien. Ene Robby , 15 jaar, was bezig in de fabriek met het afknippen van dun materiaal aan een slagschaar. Het raampje van de wc van de directeur kwam uit in de fabriek. Dat was niet te zien, want er stond een stelling voor met aluminium bakjes erop. En Robby kon dat niet weten , want hij werkte er pas een dag of drie. Ik stond op een andere afdeling achter glas en had zicht op de fabriek.
Een geintje dacht ik toen. Bukte mij zodat hij mij niet zag en liep naar de wc van de directeur en riep met een grafstem: Robbbyyyyy…ROBBBYYYY. Snel liep ik weer gebukt naar mijn plaats en zag een lijkbleke Robby opkijken. Ik tikte op het raam en liep naar de fabriek, vragend wat er aan de hand was. Ik heb mijn dode opa gehoord zie hij bibberend. Doe niet zo maf, herinner ik mij dat ik zei.
Wist ik toen veel van wat er door mensen heenging. Het zweet stond dik op zijn kop bij de tweede keer, en hij had het niet meer. Je verbeeldt je maar wat gaf ik als antwoord…en nu aan het werk. Plagen kan gek uitpakken en aangezien ik toen niet van ophouden wist deed ik het nog drie maal. De laatste keer stak ik de hand uit het pleeraam, rammelde met de kastjes en riep met mijn diepste grafstem: ROOOOBBBYYYY…ROBBBYYY…..Het liep flink uit de hand en besloot hem te vertellen wat ik uitgevreten had. Hij geloofde me niet en is ziek naar huis gegaan. Ik heb heel wat uit moeten leggen aan de directeur. Robby kwam na een week weer opdagen en waarom ik later weer de leiding had, is me nooit duidelijk geworden.
willem
J
| ninodepino: | Woensdag, juni 06, 2007 17:37 |
| ik zal dit maar zonder psychologie tot me nemen, kostelijk:) "vertel je kinderen de waarheid" nou en dát doe jij, een ijzersterk geheugen met oog voor details. graag gelezen! groetjes, nino. :) |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, juni 02, 2007 17:26 |
| eerlijke ondeugendheid...wordt beloond...:-) weer graaaaaaaaaaag gelezen ! liefs kerima ellouise |
|
| Meisje met het hart*: | Zaterdag, juni 02, 2007 15:53 |
| Haha, wat een vertrouwen idd. ghehe! :) Liefs |
|
| jasmienschrijft: | Zaterdag, juni 02, 2007 12:10 |
| :)Jeugdige overmoed, ik zie het zo voor mij. Die baas vond je zeker een leuke betrouwbare knul, dat je weer de leiding kreeg. Groetjes, jasmien |
|
| mums: | Zaterdag, juni 02, 2007 10:18 |
| ben deze maar als eerste gaan lezen, want dan weet ik zeker dat mijn lachspieren alvast wakker worden... heerlijk...en nu een bakje koffie, buiten in het zonnetje. fijn weekend kus liefs mums |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, juni 02, 2007 09:31 |
| Tjonge wat was jij een ettertje...maar ik denk dat die directeur wel degelijk wist wat voor vlees hij met jou in de kuipn had en jou daarom de leiding gaf. Boehhhhhhhh balk ik nu....maar je wordt nog steeds niet bang..Liefs de zon schijnt dan maar denk ik. |
|
| conan: | Zaterdag, juni 02, 2007 09:04 |
| ja die kwajongensstreken die ik heb uitgehaald , kleine pesterijen blijven bij mij ook beklijven... alles wat buiten de grens is geschreven , of in de marge onthou je beter... knap.. groetjes conan*** |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||