welk een gevoel
mooi groen zacht gras
waarin ik lig
temidden gele boterbloemen
over mij
warm
de hemel
een wijd bevend blauw
dat mij de ogen tergend langzaam
sluit
waaiende lucht … een heel stil zoemen
nu ben ik ver
van deze aarde
een heel fel rood vervult me
helemaal en ‘k voel
hoe zon door d’ aderen stroomt
urenlang
verzonken in het al ben ik
alleen nog ik
zalig.
**********
sunset 02-06-2007
**********
| fortuna: | Zaterdag, juni 02, 2007 22:19 |
| heerlijk herkenbaar gevoel...éénwording met je omgeving, en bewustzijn van jezelf. Wat kun je dit zalig beschrijven. ;) Liefs |
|
| Mandje: | Zaterdag, juni 02, 2007 21:45 |
| wat heb je dit heerlijke gevoel meesterlijk beschreven!! liefs, Marianne |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, juni 02, 2007 15:21 |
| ik lag even heel stilletjes vlakbij je en genoot mee... liefs Cobie |
|
| Alie Hoogenboezem-de Vries: | Zaterdag, juni 02, 2007 14:00 |
| natuur kan een mens zo roeren en stilmaken, rust geven....prachtig verwoord groetjes Sunset, Alie |
|
| meisje_1991: | Zaterdag, juni 02, 2007 13:33 |
| Heel mooi:) | |
| conan: | Zaterdag, juni 02, 2007 13:21 |
| natuur-worden , en ik-worden , in samenhang....mooi sun :-) liefs conan*** |
|
| moonwoman: | Zaterdag, juni 02, 2007 13:20 |
| gisteren was ik gaan sporten, en kreeg erna hetzelfde gevoel van bewustzijn als jij hier omschrijft, heerlijk niet zo in de buitenlucht? lieve groeten. |
|
