doof
ogen gesloten, het licht vervalst
de dromen die eens waren, geboren
door enkel hoop te koesteren, angst
druppelt langs mijn wangen, zachtjes
word de liefde gedoofd in de leugens van geluk
- struikelend de weg bepalen, vol hunkering -
nederig de geheimen aangenomen, het omarmt
alsof het de dood zelf was, als een kind
vertrouwt, ja gelooft in lege woorden,
werkelijkheid slaat in mijn gezicht, doof
voor de klanken van verdriet
Reacties op dit gedicht
| Luna( ): | Maandag, augustus 20, 2007 14:59 |
| Stilmakend en ontzettend mooi geschreven sterkte! Liefs (K) |
|
| Galenhil: | Zondag, juli 01, 2007 15:49 |
| Prachtig verwoord, zo diep, en helaas,, herkenbaar! Liefs, Galenhil |
|
| Marousia: | Dinsdag, juni 12, 2007 22:27 |
| Prachtige bewoordingen, uit het diepste van je hart. Liefs van Marousia | |
| lommert: | Zondag, juni 03, 2007 13:56 |
| de liefde gedoofd ...dat is heftig ...dat blijft maar hangen in je gedicht..graag gelezen liefs willem |
|
| errel: | Zaterdag, juni 02, 2007 20:35 |
| volle woorden diep, vanuit je hart uiting van gevoelens, puur met naastenliefde liefs |
|
| *made for u*: | Zaterdag, juni 02, 2007 20:08 |
| heey meis mooi verwoord, wel heftig.. heel veel sterkte liefs en hou vn je:) |
|
| sensi: | Zaterdag, juni 02, 2007 19:20 |
| De bruuske realiteit kan hard - luid en onverwacht aankomen... Lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cest-moi | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||