Zwakheid, verlangen
Het moeilijkste is zwakheid te tonen
het zijn van warme handen, vingers
die niet houden kunnen, knieën die
omknikken, angstige ogen en, finaal
de monstrans van zwakte: twijfel
Gemakkelijk is het kracht te meten
elkaar strelen en diep voelbaar zijn
heet tot genotvolle uitputting; sterk
als steppegras; groen, filigraan mooi
zo is passie: tedere onbuigzaamheid
Dát echter, wat mij is: de wens, een trekken
en vooral een sleuren, het dragen en meer nog
het verdragen en steeds weer proberen
of je brandbaar bent en zo ja tot welke prijs
en wie uiteindelijk het vuur aansteekt.
**********
sunset 03-06-2007
**********
| doetsi: | Zondag, juni 03, 2007 21:53 |
| Voor mij is het puur, jezelf durven laten zien, Jezelf zijn in al zijn kleurenpracht. De dag, maar ook de nacht, mooi dit! |
|
| lommert: | Zondag, juni 03, 2007 14:27 |
| weer een staaltje van pracht Poezie... stevige groet willem |
|
| kerima ellouise: | Zondag, juni 03, 2007 14:00 |
| ''het zijn van warme handen''...prachtige woorden die dit kwetsbaar zijn dragen naar de diepte van een wens ! liefs kerima ellouise |
|
| cest-moi: | Zondag, juni 03, 2007 11:48 |
| erg mooi!! | |
| Mandje: | Zondag, juni 03, 2007 11:09 |
| lastig misschien, maar wel spannend! liefs, Marianne |
|
| Hilly N: | Zondag, juni 03, 2007 09:44 |
| Zwakheid tonen is moeilijk, maar toch, soms kan het niet anders. mooi geschreven Sunset. lieve groet, Hilly |
|
| Ludy: | Zondag, juni 03, 2007 09:35 |
| Zwak tonen, kwetsbaar zijn, openstellen voor anderen; heel lastig inderdaad. Mooi delend verwoord weer, Ingo. Liefs, Ludy |
|
