Soms heb je van die momenten
Dat je je ogen even wilt sluiten
Je zorgen wilt vergeten
En wilt lachen naar iedereen om je heen

Soms heb je van die momenten
Dat je je tranen wilt verbergen
Met opgeheven kin en rechte rug
Je wilt laten zien aan de wereld

Soms heb je van die momenten
Dat je verlangt naar een aanraking
Maar wakker schrikt
Als je werkelijk aangeraakt wordt

Soms heb je van die momenten
Dat je het warm krijgt van de gedachte
Dat er mensen zijn die van jou houden
Om wie je bent

Soms heb je van die momenten
Dat het voelt alsof je dood gaat
Omdat je niet meer weet
Welke gevoelens je gelukkig maken

Soms heb je van die momenten
Dat je het verschil niet meer weet tussen liefde en haat
Dat je je eigen persoonlijkheid niet meer ziet
En op de splitsing van leven en dood staat

Soms
Vaak
Altijd
Deze momenten zijn mijn leven