Herboren
Ik werd verdrietig
Door de blik in jou ogen
Voor het eerst
Dacht ik me weer te herinneren
Hoe het voelt om geliefd te zijn
Maar het was alleen een leugen
Verloren door de woorden
Die je van me afnam
Ik ben niet in staat
De persoon te zijn
Die jij wilt dat ik ben
Ik lach mijn tranen weg
Breek mezelf
Had geen doel meer aan het einde
Wanneer zal ik mezelf blijven
Met alleen mijn hart dat overblijft
Gevangen in de stilte
Voel ik mij herboren in de angst
Door de blik in jou ogen
Voor het eerst
Dacht ik me weer te herinneren
Hoe het voelt om geliefd te zijn
Maar het was alleen een leugen
Verloren door de woorden
Die je van me afnam
Ik ben niet in staat
De persoon te zijn
Die jij wilt dat ik ben
Ik lach mijn tranen weg
Breek mezelf
Had geen doel meer aan het einde
Wanneer zal ik mezelf blijven
Met alleen mijn hart dat overblijft
Gevangen in de stilte
Voel ik mij herboren in de angst
Reacties op dit gedicht
| develgirll: | Maandag, juni 04, 2007 17:41 |
| herkenbaar gevoel ben er voor je altijd :P | |
| Free@Bird: | Maandag, juni 04, 2007 11:19 |
| Droef schrijven Sterkte liefs, kerima |
|
| lesliie_*: | Maandag, juni 04, 2007 10:55 |
| mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: ijsprinses_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||