leven in liefde
deemstering ontsluiert ons
in ongetelde zilvermorgenden zweeft nevel
zachte weelde op natgekust gras
vogelzang omspoelt ‘t gehoor en het gevederde
parelen druppels uit de ogen
een wind zweeft door het graan
in glanzend groen tot
zielsverwantschap in ogen blikken
streelt mijn hand vederlicht
diepademende huid zo vele tijden lang
vosrood de nacht weer tegemoet
naar band van purperlicht
die door de morgen breekt
als vloeiende stralen goud
tot liefde niet meer is.
**********
sunset 04-06-2007
**********
| lachebekje1988: | Woensdag, juni 06, 2007 09:01 |
| Ik voel het helemaal | |
| Hilly N: | Maandag, juni 04, 2007 21:02 |
| Zo mooi liefdevol weer. Ik val in herhaling, maar ze zijn gewoon prachtig. lieve groet, Hilly |
|
| Artifex: | Maandag, juni 04, 2007 19:51 |
| Heel mooi... Liefs, Artifex. |
|
| remie: | Maandag, juni 04, 2007 15:44 |
| geen mens kan mooier schrijven dan jij over de liefde...graag gelezen...liefs remie | |
| Het Gejefte: | Maandag, juni 04, 2007 14:48 |
| tot liefde niet meer is... supermooi gesteld, alweer Jef |
|
| Oorlam: | Maandag, juni 04, 2007 12:00 |
| door dit gedicht krijg ik zin om over molshopen te springen in de ochtenddauw:) Mooi | |
| conan: | Maandag, juni 04, 2007 11:56 |
| liefde, jouw bodemloze bron, waaaruit je poëzie als van nature ontspringt... mooi sun .. liefs conan*** |
|
