Ze zullen me niet missen..
Ik weet jullie hebben gelijk,
op mijn begrafenis zal het ongetwijfeld druk zijn,
maar dat is niet omdat al die mensen van mij houden,
maar omdat ze me dan nog niet vergeten zijn.
Klasgenoten, kennissen,
familie, leraren ze zullen ongetwijfeld komen,
maar wie geloofd dat ze allemaal om mij geven(of dan gaven),
moet vooral verder gaan met dromen..
Nee ze komen dan omdat het zo hoort,
als mentor of schoolhoofd bijvoorbeeld hoor je er te zijn,
en mensen van school, toneel en koor,
die hebben vrij, en dat vinden ze natuurlijk ontzetten fijn.
En als het niet om dat dagje vrij gaat,
dan komen ze omdat het zo hoort,
of misschien hebben ze op dat moment heel even verdriet,
goed, dat neem ik dan nog aan, daar ga ik mee akkoord.
Maar snel daarna zal iedereen mij vergeten,
omdat ze nooit om me hebben gegeven,
ze zullen zien dat het alleen maar makkelijk is dat ik er niet ben,
en vrolijk zal iedereen verder leven....
Reacties op dit gedicht
| jolanda herkenraad: | Maandag, mei 27, 2002 16:08 |
| we gingen naar haar begrafenis omdat het moest moet zijn we gingen naar haar begrafenis niet omdat het moest was een foutje xxx jolanda |
|
| jolanda herkenraad: | Maandag, mei 27, 2002 16:06 |
| hey marieke dat is echt niet zo hoe je denkt want ik heb ook een klasgenootje verloren omdat ze zelfmoord pleegt maar we gingen niet naar de begrafenis omdat het moest maar omdat we om haar geven en dat zullen de mensen ook doen om jou ook om jouw geven ik zit er nog steeds mee dat ze zelfmoord heb gepleegt en elke dag mis ik haar omdat ik heel veel om haar geef terwijl ik niet elke dag met haar omging het is al twee jaar geleden maar het is nog steeds even erg als je wil praten mail me dan want | |
| Kolkje: | Donderdag, februari 14, 2002 13:46 |
| Er zijn zoveel mensen die ontzettend veel om je geven. Misschien weet je dat niet, of besef je dat niet, maar voor veel mensen beteken je zoveel!!! Denk niet: even verdriet, zo weer vergeten. Want diep in jezelf weet je wel dat je voor hen zoveel bent en blijft!!! |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, februari 12, 2002 23:52 |
| Meisje, je bent echt wel boos, al zeg je in je andere gedicht van niet, en verdrietig omdat je je in de steek gelaten voelt, je gaat akkoord met slechts een 'moment heel even verdriet'. Zo'n moment kan heel lang duren hoor. Een lief groetje, Hans |
|
| Hugo Serwy: | Dinsdag, februari 12, 2002 18:32 |
| Natuurlijk zouden we je wel missen. Maar blijf toch liever hier, bij ons... Groetjes, Hugo. |
|
| julie de neef: | Dinsdag, februari 12, 2002 13:57 |
| wees is minder depressief | |
| julie de neef: | Dinsdag, februari 12, 2002 13:57 |
| wees is minder depressief | |
| irma: | Dinsdag, februari 12, 2002 11:00 |
| er is altjd wel iemand die om je geeft. je ouders geven om je, denk maar eens aan als jij ene kind ozu hebben je rakt eraan gehecht je gaat er van houden, je geeft erom.je ouders hebben jou, ze zijn aan jou gehecht, ze geven omje, miss laten ze het niet altijd merken, maar ze doen het wel, als ze het niet zouden doen waarom zou je nog bij je ouders zijn? dus denk er ana er is altijd wel iemand die om je geeft!sterkte verder! kusjes irma | |
Over dit gedicht
| Auteur: Marieke 14 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||