Ze doet alsof ze lacht,
Maar ze heeft zoveel verdriet.
Heeft al te vaak tegen zichzelf gelogen,
Maar spiegels liegen niet.
Ze is zo gelukkig zeg iedereen,
Ze kan alles aan.
Maar ze ziet in de spiegel,
Een heel ander iemand staan.
Ze is nooit gelukkig geweest,
En ze zal het ook nooit zijn.
Want haar spiegelbeeld,
Geeft haar zoveel pijn.
Maar leugens worden nooit waarheid,
En de waarheid kan ze niet aan.
Ze slaat haar spiegelbeeld kappot,
En besluit om toch weg te gaan.
Maar haar angsten worden haar te veel,
Maar eigenlijk durft ze het niet,
alleen en verloren,
Maar verdriet wil ze niet.