Was ik maar gebleven
ik zag je tranen
jouw verdriet
ik probeerde je te
troosten, maar jij
wou dat niet
jouw verdriet
ik probeerde je te
troosten, maar jij
wou dat niet
ik kon je helpen
dat vertelde ik jou
maar je geloofde me
niet, ik moest gaan
het liefst gauw
dat vertelde ik jou
maar je geloofde me
niet, ik moest gaan
het liefst gauw
ik ging weg, tot
mijn grote spijt
ik had het kunnen
weten, maar ik deed
niks, nu ben ik je kwijt
was ik maar gebleven
dan had ik je gered
was ik maar niet
weggegaan, had ik
maar gewoon opgelet
mijn grote spijt
ik had het kunnen
weten, maar ik deed
niks, nu ben ik je kwijt
was ik maar gebleven
dan had ik je gered
was ik maar niet
weggegaan, had ik
maar gewoon opgelet
Reacties op dit gedicht
| Meisje met het hart*: | Dinsdag, juni 05, 2007 08:39 |
| Lieverd, jij kan er niks aan doen. Die persoon zijn keuze stond alvast en daar had jij niets meer aan kunnen veranderen, het had misschien alleen iets later gebeurd als jij gebleven was. Verwijt jezelf asjeblieft niks. Houvanje. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Parel* |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||