Gezonken Pijn...
In vleugjes van woorden,
schrijf ik spatjes van verdriet.
In bomen verloren,
zoek ik naar een kluitje in het riet.
In ramen, zo open,
zoek ik naar de spiegel van mijn gezicht.
Net als ik blijf hopen,
op jouw nieuw levenslicht
schrijf ik spatjes van verdriet.
In bomen verloren,
zoek ik naar een kluitje in het riet.
In ramen, zo open,
zoek ik naar de spiegel van mijn gezicht.
Net als ik blijf hopen,
op jouw nieuw levenslicht
Reacties op dit gedicht
| stofvod: | Dinsdag, juni 05, 2007 21:55 |
| dankje :red: | |
| red one: | Dinsdag, juni 05, 2007 21:32 |
| mooi dit... dit gaat diep.. liefs redje |
|
| someone really special: | Dinsdag, juni 05, 2007 21:31 |
| heel mooi geschreven stofvod!!! kort maar krachtig!!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stofvod | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||