Kom speel me iets
kom speel me iets
heb je in
de stilte leren kennen
een vinger dan je hand
je duimde niet
aan onverzorgdheid
had jij het land
aan onverzorgdheid
had jij het land
las je schilderij
op dagelijks gelakte nagels
in breekbaarheid op rij
op dagelijks gelakte nagels
in breekbaarheid op rij
toch slank je
altijd nog pianovingers
faalt ook souplesse niet
altijd nog pianovingers
faalt ook souplesse niet
kom speel me iets
dan hoor ik weer
de stilte in onze melodie
dan hoor ik weer
de stilte in onze melodie
wil melker
07/06/2007
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Donderdag, juni 07, 2007 19:24 |
| prachtig beeldend .. groet/klaes |
|
| Oxygénée: | Donderdag, juni 07, 2007 19:05 |
| Sssst! | |
| Alie Hoogenboezem-de Vries: | Donderdag, juni 07, 2007 19:04 |
| geweldig Wil ! groetjes, Alie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||