ik ga er niet meer by stilstaan,
dat gevoel wat jij me geeft.
't zijn nu alleen maar haatgevoelens
dat wat jij my hebt aangedaan.
ik voel de pyn nog vaak,
maar 't is vooral boosheid
waaraan heb ik dit verdient?
was ik echt zo slecht voor je?
ik had alles voor je over,
ik gaf myn liefde, alles wat ik had.
maar 't was niet genoeg.
jij was degene die met m'n gevoel speelde
ik ben geen meisje die je even kan playen
het was echt, dat wat ik voor jou voelde
nu zie ik in hoeveel pyn jij mij eigenlijk hebt gedaan,
telkens weer gaf ik alles,
ik geloofde telkens opnieuw in jou, ons, het gevoel dat tussen ons groeide.
maar jij maakte het elke keer weer kapot!
ondanks alles, ben ik dankbaar voor die tyd;
de leuke tyden met je.
maar toch doet het nog altyd pyn,
dat je niet meer hier kan zyn; bij mij
want daar hoor je!