Ik kan het niet meer aan :'(
Ik kan het niet meer aan!
De hele wereld moet me niet meer,
mag ik ook eens gelukkig zijn, één keer?
Ze moeten steeds mij weer hebben,
steeds weer, en steeds opnieuw.
Het leven voelt aan als een duw.
En ik ben al o, zo kwetsbaar,
als ze dat nou eens zagen, maar...
ze willen het niet weten, en gaan door,
iedereen is tegen me, en niemand voor.
Ze willen me klein, en dat is ze gelukt.
Ze hebben al mijn geluk van me afgeplukt.
Waarom gunnen ze mij geen goed leven?
Al is het maar voor even.
Ik ben niks, een zandkorrel op het strand.
Steeds weer schuiven ze me aan de kant.
Van mijn ouders moet ik gewoon naar de klas,
de klas die mij allen niet mag, wist ik pas.
Ze begrijpen me niet, wat er speelt, mijn gevoel.
Ze begrijpen gewoon niet wat ik bedoel.
Die klas, haat mij, allemaal!
En nee, ik ben niet van staal.
Ik kan hun niet aan, dat kan ik niet!
Ik schreeuw en huil, maar niemand die me ziet.
Mijn ogen doen pijn van het huilen,
en in mijn hart zitten diepe kuilen.
Ik word gepest, door heel de klas.
niemand die me moet, wist ik pas.
Denk maar niet dat ik nog terug ga,
denk maar niet dat ik stekt sta.
Ik voel me vreselijk en kansloos,
Ik voel me slap, en waardeloos.
Niemand dwingt mij, alleen voor allemaal te staan,
want ik, ik kan het gewoon niet meer aan!
De hele wereld moet me niet meer,
mag ik ook eens gelukkig zijn, één keer?
Ze moeten steeds mij weer hebben,
steeds weer, en steeds opnieuw.
Het leven voelt aan als een duw.
En ik ben al o, zo kwetsbaar,
als ze dat nou eens zagen, maar...
ze willen het niet weten, en gaan door,
iedereen is tegen me, en niemand voor.
Ze willen me klein, en dat is ze gelukt.
Ze hebben al mijn geluk van me afgeplukt.
Waarom gunnen ze mij geen goed leven?
Al is het maar voor even.
Ik ben niks, een zandkorrel op het strand.
Steeds weer schuiven ze me aan de kant.
Van mijn ouders moet ik gewoon naar de klas,
de klas die mij allen niet mag, wist ik pas.
Ze begrijpen me niet, wat er speelt, mijn gevoel.
Ze begrijpen gewoon niet wat ik bedoel.
Die klas, haat mij, allemaal!
En nee, ik ben niet van staal.
Ik kan hun niet aan, dat kan ik niet!
Ik schreeuw en huil, maar niemand die me ziet.
Mijn ogen doen pijn van het huilen,
en in mijn hart zitten diepe kuilen.
Ik word gepest, door heel de klas.
niemand die me moet, wist ik pas.
Denk maar niet dat ik nog terug ga,
denk maar niet dat ik stekt sta.
Ik voel me vreselijk en kansloos,
Ik voel me slap, en waardeloos.
Niemand dwingt mij, alleen voor allemaal te staan,
want ik, ik kan het gewoon niet meer aan!
Reacties op dit gedicht
| Marjorie Dalhuisen: | Zondag, juni 05, 2011 13:38 |
| MOOI CRAZY ! | |
| mickey_miek: | Zondag, juni 24, 2007 19:00 |
| Ik ben blij voor je dat je geholpen bent op school.Hartstikke sterk dat je naar je mentor gegaan bent, dat durft niet iedereen... | |
| puzzleboy: | Donderdag, juni 14, 2007 14:23 |
| Ik heb jarenlang ervaring mee gehad met pesten en weet precies van hoe en wat, er is een oplossing voor. Ik wil graag mensen helpen die gepest worden ik weet als geen ander hoe dat voelde. Er zijn een paar dingen waar je rekening mee moet houden. Jullie mogen altijd mailen cameleonboy@gmail.com Ik zal jullie dan uitlegen de dingen die mij hebben geholpen om het te verhelpen |
|
| JustAGirl..*: | Woensdag, juni 13, 2007 20:58 |
| Ik weet ook hoe het is om gepest te worden en het is vreselijk! Ik hoop dat het beter gaat! Alster iets is mag je mij altijd mailen, ik kan goed luisteren! Dikke kus xx en veel sterkte! |
|
| myselfx: | Woensdag, juni 13, 2007 20:50 |
| Ik weet hoe het voelt om gepest te zijn, ben zelf zeer zwaar gepest geweest, van mij werd er niets aan gedaan ik wens jou heel veel succes en hoop dat je niet hetzelfde moet doormaken als mij maar dat je hulp krijgt! myselfx |
|
| CRAZYxLIFE^: | Maandag, juni 11, 2007 16:39 |
| Mensen, dank jullie wel voor al jullie steun. ik ben naar de mentor gegaan, en ik heb heel het verhaal verteld. Vandaag gingen we het bespreken in de klas, en je weet niet hoe KWAAD hij was! Hij SCHREEUWDE zo hard, dat ik denk iedereen nu oorpijn heeft. Maar dat maakt niks uit, want wat denk je? Ze hebben geen van allen geen woord meer gezegt. Nu hopen dat het zo blijft. Dankjulliewel (K) ××× Carlyn (CRAZYxLIFE^) |
|
| Mariskatju: | Zondag, juni 10, 2007 11:19 |
| succes xxjes |
|
| No*No: | Zondag, juni 10, 2007 10:44 |
| Ik ken je gevoel.. Ik word ook gepest en niet geaccepteert zoals ik ben.. Maar je moet niet opgeven en er met iemand over praten Sterkte.. xxx Nono |
|
| girl with the broken smile: | Zaterdag, juni 09, 2007 16:49 |
| Lieve meid 3 Ik ken je gevoel... Ik wordt ook gepest op school && wordt ook niet aanvaard...Maar probeer zoals mij met iemand te praten; iemand die je vertrouwd... && praat er thuis over. Hopelijk beterd het voor je een beetjj want ik weet zelf ook hoe het voelt en het is niet zo prettig... Marrii 3 |
|
| manon22: | Vrijdag, juni 08, 2007 14:58 |
| Lieve meid, zoek alsjeblieft hulp. Ga naar je schoolhoofd of zoals Cobie al zei, bel de kindertelefoon, maar doe iets wat jou kan helpen. Probeer ook je ouders te overtuigen dat dit ernst is en niet zomaar van ik heb geen zin. Veel sterkte en een dikke knuffel Manon |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, juni 08, 2007 11:47 |
| Jeetje nou zeg...misschien kun je eens gaan praten met het schoolhoofd of met de kindertelefoon, want dit lijkt me serieus genoeg...wat een ellende dat pestgedrag, ik maak me er boos om zelfs nu hier, meisje neem je eigen lot in de hand en klaag de hele klas aan sterkte hoor Ik snap je ouders niet wil je niet opstoken hoor o jeetje nee, maar ze zouden op school moeten praten liefs Cobie |
|
| darkish: | Vrijdag, juni 08, 2007 09:54 |
| Probeer vol te houden, je kan het wel!! Mensen houden van je! Als het niet meer lukt, moet je hulp proberen te zoeken of het tegen iemand vertellen die je vertrouwd Sterkte en Liefs Darkish |
|
Over dit gedicht
| Auteur: CRAZYxLIFE^ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||