valentijn's belofte.
Ik heb maar een vleugje van je geur nodig,
om op te staan
en te werken tot de lengte der dagen.
Een glimlach van je ogen,
om mijn kracht te bundelen
voor het antwoorden
van zelfs de moeilijkste vragen.
Een aanraking van je hand,
om het trotseren
van de woeste hardheid der leven.
Een kus van je lippen,
om te ontbranden
en licht te geven als baken,
voor iedere verdwaalde ziel in de duistere nevel.
Zo raak me aan met je geur,
glimlach met je ogen,
kus mij met vuur,
laat mij bloeien in de branding van je bezieling,
zodat ik de spoken van sleur, pijn en verdriet,
uit je lentebestaan kan verdringen.
Valentijn’s belofte.
om op te staan
en te werken tot de lengte der dagen.
Een glimlach van je ogen,
om mijn kracht te bundelen
voor het antwoorden
van zelfs de moeilijkste vragen.
Een aanraking van je hand,
om het trotseren
van de woeste hardheid der leven.
Een kus van je lippen,
om te ontbranden
en licht te geven als baken,
voor iedere verdwaalde ziel in de duistere nevel.
Zo raak me aan met je geur,
glimlach met je ogen,
kus mij met vuur,
laat mij bloeien in de branding van je bezieling,
zodat ik de spoken van sleur, pijn en verdriet,
uit je lentebestaan kan verdringen.
Valentijn’s belofte.
Reacties op dit gedicht
| Anouck ( Almost me): | Donderdag, februari 14, 2002 21:26 |
| Prachtig... | |
| waterval: | Dinsdag, februari 12, 2002 22:16 |
| waaaw.....dit is wel echt superromantisch.... heel mooi gedicht... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeulen Rudy | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||