herkenning
Ik herken het gevoel
Vanaf de eerste seconde
Dit gevoel
Vergeet ik nooit
Ik herken de kilte, de pijn
Ik herken het
Even helemaal alleen willen zijn
Ik herken het en kan het niet delen
Ik wil het niet
Niet steeds weer
Het denken, het huilen
De stilte en het verdriet
Ik haat het, dit gevoel
Omdat ik het niet begrijp
Het maakt me kapot
Maar ik kan het niet tegenhouden
Elke keer weer
En ik herken het
Vanaf de eerste seconde
Vanaf de eerste seconde
Dit gevoel
Vergeet ik nooit
Ik herken de kilte, de pijn
Ik herken het
Even helemaal alleen willen zijn
Ik herken het en kan het niet delen
Ik wil het niet
Niet steeds weer
Het denken, het huilen
De stilte en het verdriet
Ik haat het, dit gevoel
Omdat ik het niet begrijp
Het maakt me kapot
Maar ik kan het niet tegenhouden
Elke keer weer
En ik herken het
Vanaf de eerste seconde
Reacties op dit gedicht
| reneejaspers: | Dinsdag, juni 12, 2007 21:38 |
| Ik had al het idee dat je dit wist. Ik wilde een ander zijn, vanaf eerste klas al ofzo. Ik ken meerdere iks, maar Renee staat vlak achter mij. En haar vind ik leuker. Maar alles wat ik tegen je zei is wel gemeend! Succes met alles, als ik er kan komen, kun jij het zeker. Jij hebt een sterkere persoonlijkheid dan ik! Echt waar! Kus J |
|
| reneejaspers: | Dinsdag, juni 12, 2007 13:45 |
| Meid hartstikke mooi! Bedankt ook voor je reactie. Ik weet zeker dat jij het ook kunt. Leg voordat je gaat slapen een briefje naast je bed, met een leuke tekst erop. Dan wordt je ook al leuker wakker. Je kunt het! | |
Over dit gedicht
| Auteur: nanine | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||