Voor mijn kleine grote vechtertje,

Jouw bedje was met 6 maanden gespreid,
je kamertje met liefde voorbereid.
Alles ging goed,tot op die vreselijke dag
die dag dat ik te horen kreeg dat ik je niet langer bij me houden mag...
De laatste 2 maanden mocht je niet meer bij me zijn,
en geloof me kleintje,dat doet ontzettend veel pijn!
Geen dikke buik,geen schopjes meer,alles werd ons ontnomen,
want 10 weken te vroeg ben jij met de keizersnee ter wereld gekomen.
2 uur oud was je toen ik je voor het eerst zag,
te weten dat je toen al in de couveuse lag...
Toch ben ik toen meteen van je gaan houden,
ondanks dat ik je niet vast mocht houden.
Toen je 2 dagen oud was mocht ik je voor het eerst even aaien,
je hield toen vrijwel meteen op met onrustig draaien.
Een week precies was je toen ik je eindelijk in mijn armen kreeg,
voor heel even voelde ik mij toen niet meer zo leeg.
Je gaat nu langzaam maar zeker bergop
hopelijk ben je zo heel snel aan de top!
Ik hoop dat je zo daar blijft gaan mijn kleine muis
dan krijgen mamma en pappa je misschien heel snel thuis...

mamma....