chocolade

Het bleek dan toch mogelijk, al was onze band

al dagen gebroken, wij kunnen elkaar

aankijken zonder de haren uit ons hoofd te trekken.

Pure liefde is het niet,

maar ongeluk en haat wisselen elkaar

meer dan perfect af. Wat betekend

dan nog de band die we hadden.

Pracht en onvermogen passen niet,

onze lach en de schijnheiligheid des te beter.

Het spijt me niet langer meer, maar opeens

na weken, heb ik weer de drang naar chocolade.

Geschreven door

Nemesis

Reacties op dit gedicht

Nemesis vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Marousia:	Donderdag, juni 14, 2007 21:30
Zalig een stukje pure chocolade. Liefs van Marousia

Phantomastica:	Dinsdag, juni 12, 2007 17:19
Eet een lekker stukje dan als het oplucht ;)

Over dit gedicht

Auteur: Nemesis
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 12 juni 2007
Thema's: [Wij] [Kwaad] [Eenzaamheid]