Verstoten
Zoals ik elke nacht droom,
Dat ik zal doodgaan,
Mijn hele lichaam bloedt,
Ik kan niet meer rechtstaan…
Ik kan hem niet verlaten,
Maar toch is hij al alleen,
Ik kan hem niet op straat zetten,
Want waar moet hij dan heen?
Ik verlang er elke dag nog naar,
Het zit gewoon vast in mijn hoofd.
Het verlangen wordt er sterker op,
De pijn wordt dan ook nooit gedoofd…
Dat ik zal doodgaan,
Mijn hele lichaam bloedt,
Ik kan niet meer rechtstaan…
Ik kan hem niet verlaten,
Maar toch is hij al alleen,
Ik kan hem niet op straat zetten,
Want waar moet hij dan heen?
Ik verlang er elke dag nog naar,
Het zit gewoon vast in mijn hoofd.
Het verlangen wordt er sterker op,
De pijn wordt dan ook nooit gedoofd…
Reacties op dit gedicht
| like to love you as friend: | Woensdag, juni 13, 2007 19:40 |
| mooi geschreven anne en lik us zonnebloempje hoop dat dit écht fictie is | |
| zonnebloempje: | Dinsdag, juni 12, 2007 19:49 |
| mooi geschreven hoop dat dit écht fictie is... xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verwelkt_bloempje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||