waarom
waarom blijf jij..
dwalen in mijn hoofd.,
waarom blijf jij
de gene zijn die mij verdoofd
Ik heb er echt tegen proberen te vechten,
maar juist daardoor ben ik me steeds meer aan je gaan hechten.
heb het echt geprobeerd,
maar je gevoelens niet voelen,
is iets dat niemand ooit leert.
nu je weet hoe het zit..
voel ik me alleen nog maar shit,
alles wat je zegt..
het blijft dreunen in mijn hoofd..
waarom ben jij het ?
die me nogsteeds verdoofd?
buusje
dwalen in mijn hoofd.,
waarom blijf jij
de gene zijn die mij verdoofd
Ik heb er echt tegen proberen te vechten,
maar juist daardoor ben ik me steeds meer aan je gaan hechten.
heb het echt geprobeerd,
maar je gevoelens niet voelen,
is iets dat niemand ooit leert.
nu je weet hoe het zit..
voel ik me alleen nog maar shit,
alles wat je zegt..
het blijft dreunen in mijn hoofd..
waarom ben jij het ?
die me nogsteeds verdoofd?
buusje
Reacties op dit gedicht
| LittleWrighter: | Woensdag, juni 13, 2007 22:27 |
| mooi gedicht ! hij past namelijk heel goed bij mij, elk zinnetje elk woord. echt mooi, ik weet hoe het is, ik vecht er ook tegen, maar wat je ook doet het blijft er maar zitten. ik kan je één tip geven, bij mij helpt het steeds meer, schrijf alles van wat ie met je doet in een dagboek op, dan blijft het niet door je hoofd dreunen. hem vergeten kan ik ook niet, maar het helpt om je gedachtes opzij te zetten, probeer ook alles op een rijtje te gaan zetten. Succes ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: buusje | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||