kleine padestoel
kleine padestoel
in het grote bos
staat een lief kleine padestoel
tussen al zijn andere
soort genoten
die steeds groter
en grooter worden
en hij bleef klein
maar het geluk
hij heeft is dat hij ziet
hoe de andere één voor één
worden geplukt
en hij stralend
magen blijven staan
zo ziet men dat
klein zijn ook zijn voor delen heeft
ben zelf ook klein ;)
marc
13 juni 2007
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Woensdag, juni 13, 2007 13:56 |
| Nou dat heb je mooi neergezet...enne klein maar dapper hoor liefs Cobie |
|
| lonely 1: | Woensdag, juni 13, 2007 10:14 |
| ik ook :) en ik vind dat niks erg; mooi geschreven, liefs en knuffel, hilde |
|
| Hilly N: | Woensdag, juni 13, 2007 09:04 |
| Maar met een groot hart. Heel mooi marc. Lieve groet, Hilly |
|
| roosjerood: | Woensdag, juni 13, 2007 08:46 |
| heel mooi , ook als is men klein , het grote komt altijd uit het hart net als bij de paddestoel | |
Over dit gedicht
| Auteur: jantje maan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||