Zachte donkere tinten
samen slapen wij onder die grote eik
iedere nacht in elkaars armen
daar waar een kabbelend beekje
ons rustig laat dromen
waar de nacht nooit zwart word
zachte donkere tinten
iedere morgen wanneer ik ontwaak
is de droom uitgeslapen
en ben jij vertrokken
weer zo ver bij mij vandaan
dwaal mijzelf door de dag heen
om snel weer te kunnen slapen gaan
en je weer in mijn armen te kunnen nemen
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Woensdag, juni 13, 2007 10:08 |
| ''slapen om de illusie van een droom'' ja, hééél mooi! liefs en knuffel, hilde xxx |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, juni 13, 2007 09:50 |
| Ja mooi dit, | |
| lommert: | Woensdag, juni 13, 2007 09:41 |
| ga je vaker lezen....je schrijft prachtig...dit zou ik kunnen betitelen als een echte ..Dreamlover;) liefs willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||