Dit wereldje...
Alleen,
samen met een ondragelijk verdriet.
Elke dag opnieuw die keuze
moeten maken.
Onopgemerkt,
niemand die door de leugens
of door haar lach heen kijkt.
Vragen,
die sommige mensen stellen
maar die niet te beantwoorden zijn
zonder de waarheid te vertellen.
Opgesloten
in je eigen wereldje
waar je maar niet uit kan komen...
samen met een ondragelijk verdriet.
Elke dag opnieuw die keuze
moeten maken.
Onopgemerkt,
niemand die door de leugens
of door haar lach heen kijkt.
Vragen,
die sommige mensen stellen
maar die niet te beantwoorden zijn
zonder de waarheid te vertellen.
Opgesloten
in je eigen wereldje
waar je maar niet uit kan komen...
Reacties op dit gedicht
| deprigirl93: | Dinsdag, juli 10, 2007 21:27 |
| Mooi en sterk verwoord. Heel herkenbaar ook... Blijf schrijven en probeer te praten, het helpt.... -xxx- Scces! Sterkte |
|
| Br0kEn: | Woensdag, juni 13, 2007 20:00 |
| you can do it ! trust me | |
| geluks-elfje: | Woensdag, juni 13, 2007 19:48 |
| Heeel erg mooi! zet hem op meid, laat zien wat je waard bent! | |
| Elinee: | Woensdag, juni 13, 2007 18:53 |
| Ontroerend! Hou vol! zet hem op! Sterkte Liefs, Eline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Lucine* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||