Elk moment kan de grond onder mijn voeten wegslaan
en ook elk moment kan ik weer opstaan
elk moment kan ik een vrije val vallen
ineens besef ik me dat mijn zicht veranderd in zwart en
mijn handen beven mijn lach klinkt niet meer
een enkele traan rold over mijn wangen, mijn stem is hees
Geloven in leugens
alles wat echt was
papieren vleugels
staan totdat ik val
dieper en diepen
oneindig, zo ver
wat moet een men bezielen
om te zeggen dat je je in de duisternis herkend
zoveel asl wat ik voel
als ik voel
zoveel als wat ik ben
alles wat ik denk
Wieblend zet ik mijn stappen
mijn ogen knijp ik dicht
ik weet al zeker dat ik ga vallen
en het einde is ng lang niet in zicht
Val maar
val in mijn armen
zeg maar
ik doe alles om je hart te verwarmen
ken me
wil weten wie ik ben
zeg me
zeg me dat er iemand is die me kent.