Weltrusten
Weltrusten.
Ik verlang naar rust.
Ik ben zo moe van het vechten.
Vechten om de pijn te vergeten,
Vechten om vrolijk te zijn,
Vechten om de dag met een lach te beginnen en
Vechten tegen alle gedachtes in mijn hoofd.
Ik weet wel een manier om rust te krijgen,
ik hoop dat ik dat ermee kan bereiken.
Maar ik kan nu nog niet voorgoed afscheid nemen.
Er is nog teveel onrust in mijn hoofd.
Maar echt lang hou ik het niet meer vol.
Ik ben zo moe van het vechten.
Ik heb er wel vrede mee.
Misschien zullen ze me wel missen,
ik ben tenslotte ook maar een mens,
maar ze zullen er snel overheen zijn.
Ik ben maar een grassprietje in een o zo groot veld.
Mijn plaats wordt wel weer opgevuld door een ander.
Hun verdriet zal slijten,
hun leven gaat verder,
met of zonder mij.
Het klinkt misschien egoïstisch,
maar ik wil nu eindelijk eens aan mezelf denken.
Altijd moet ik rekening houden met anderen.
Eens houdt dat op.
En mijn leven eindigt hier.
Ik ben zo moe.
Deze beslissing wil ik zelf nemen.
Ik verlang naar rust.
Ik ben zo moe van het vechten.
Vechten om de pijn te vergeten,
Vechten om vrolijk te zijn,
Vechten om de dag met een lach te beginnen en
Vechten tegen alle gedachtes in mijn hoofd.
Ik weet wel een manier om rust te krijgen,
ik hoop dat ik dat ermee kan bereiken.
Maar ik kan nu nog niet voorgoed afscheid nemen.
Er is nog teveel onrust in mijn hoofd.
Maar echt lang hou ik het niet meer vol.
Ik ben zo moe van het vechten.
Ik heb er wel vrede mee.
Misschien zullen ze me wel missen,
ik ben tenslotte ook maar een mens,
maar ze zullen er snel overheen zijn.
Ik ben maar een grassprietje in een o zo groot veld.
Mijn plaats wordt wel weer opgevuld door een ander.
Hun verdriet zal slijten,
hun leven gaat verder,
met of zonder mij.
Het klinkt misschien egoïstisch,
maar ik wil nu eindelijk eens aan mezelf denken.
Altijd moet ik rekening houden met anderen.
Eens houdt dat op.
En mijn leven eindigt hier.
Ik ben zo moe.
Deze beslissing wil ik zelf nemen.
Reacties op dit gedicht
| stefke: | Zondag, februari 17, 2002 13:53 |
| als je aan je eigen wilt denken moet je het niet doen want dan is je leven gedaan en anders kun jenog zoveel doen alleen denkend aan je eigen met alle mensen om je heen die maar moete inzien dat jij ook eens verdiend je eigen zin te doen en te doen wat je wilt veel sterkte kus |
|
| Kolkje: | Donderdag, februari 14, 2002 13:56 |
| Hier krijg ik tranen van. Het doet me denken aan mijn zus, zij dacht ook zo. Weet in elk geval dat het verschrikkelijk is voor de mensen die jou graag zien. Je mag aan jezelf denken, zeker en vast. Maar denk dan wel diep na!!! Het is jouw beslissing!!! |
|
| Anastacia: | Woensdag, februari 13, 2002 17:26 |
| Waarom doet het lezen van de waarheid soms zo pijn ? Ik heb geen wijze woorden maar toch veel liefs en sterkte toegewenst. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xmeisjex | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||