Wie helpt ze
Daar zit Ze weer
ik zie haar zitten
in de weespiegeling van de televisie
haar gele ochtendjas ligt op haar eigen bed
Ze heeft zich aangekleed
de vorige keer dat ik haar zag
in haar gele badjas, met haar haar alle kanten op
was een gènante vertoning
Ze is een stapje verder
Ze heeft zich aangekleed
haar haar zit netjes
en de slapen uit haar ogen gehaald
maar voor de rest
tsja
geen zin in school
geen zin in haar vriendin
geen zin in het leven
alles zit haar tegen
wat is er toch met haar
ik weet het niet
zelf ziet Ze ook geen uitweg meer
haar moeder
haar vader
haar gezinsvoogd
en haar vriendin
zij reageren niet helemaal zoals Ze wenste
haar moeder:
dat kind is gek! ik weet niet wat ik er mee aanmoet!
tsja, wat heb je dan aan zo'n moeder?
haar vader:
dat kind is krankzinnig! ze luistert niet en ik bel alleen maar om haar de grond in te stampen
daar schieten we ook niet veel mee op, pa!
haar gezinsvoogd:
ik ben alleen maar een spiegel hoor! ik doe niks met deze siutatie
instanties, ggrr!!!
haar vriendin:
ik hou van je, ik wil je mijn liefde geven, maar je accepteerd hem niet! ik wil je niet kwijt! kan je veranderen?
ik doe m'n best! maar ik kan ook niet toveren!
een radeloze situatie
wat moet Ze hier nou mee
Wie helpt haar
van Wie accepteerd ze hulp
Wie zal voor haar zorgen
Wie helpt mij met zoeken wie Ze is
Wie helpt me zoeken met Ze te vinden
Wie zal later nooit vergeten, wie Ze eigenlijk was...
Wie, ik hoop dat je ooit haar pad kruist.
Reacties op dit gedicht
| Heidi91: | Woensdag, januari 18, 2012 00:10 |
| dankjewel! :) | |
| crystal ball: | Donderdag, november 18, 2010 21:27 |
| respect voor je gedicht.... en heel herkenbaar... sterkte... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Heidi91 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||