Koos de roodste kleuren
koos de roodste kleuren
mensen zijn gevlucht
naar rust tussen de bomen
het mos om op te dromen
in zonnestralen zie je
vlinders dwalen dansen
muggen boven kroos
vlinders dwalen dansen
muggen boven kroos
de kronen vangen zon
onttrekken met hun groen
het zicht op vogels in het licht
onttrekken met hun groen
het zicht op vogels in het licht
daarboven is het open
en speelt de wind met
wolken die hij vindt
en speelt de wind met
wolken die hij vindt
ik zie gezichten op de boom
vermoed beweging
onder donkere struiken
vermoed beweging
onder donkere struiken
ik weet dat er
geen geesten huizen
in het trage ruisen
geen geesten huizen
in het trage ruisen
er is alleen het sprookje
dat gevangen zit in mij
door jou te kussen komt het vrij
dat gevangen zit in mij
door jou te kussen komt het vrij
je lippen zijn mijn roos
jij koos de roodste kleuren
laat ons sprookje nu gebeuren
jij koos de roodste kleuren
laat ons sprookje nu gebeuren
wil melker
15/06/2007
Reacties op dit gedicht
| Claire Q: | Vrijdag, juni 15, 2007 21:48 |
| hmm mooi donzig geschreven.. liefs |
|
| ninodepino: | Vrijdag, juni 15, 2007 21:08 |
| je tovert een kaboutermuts tevoorschijn...fantastisch! fijn weekend Wil, nino. |
|
| Oxygénée: | Vrijdag, juni 15, 2007 19:56 |
| Sprookjesachtig verteld! mooimooi! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||