wegdromen
De maan schijnt
door mijn raam naar binnen.
Buiten is het donker.
Ik lig in bed
en staar naar buiten
naar het oneindige duister.
Ik lig te denken aan jou.
Aan je lieve glimlach
en je stralende ogen.
Aan je zachte lippen
en je lieve woordjes.
Ik lig te denken aan
hoe je mijn hand vastpakte
en er zachtjes in kneep.
En ik lig te denken aan de kriebels.
De kriebels die ik krijg
elke keer als mijn ogen jou ogen vinden.
Ik heb vlinders in mijn buik.
Ik ben verliefd
op jou.
door mijn raam naar binnen.
Buiten is het donker.
Ik lig in bed
en staar naar buiten
naar het oneindige duister.
Ik lig te denken aan jou.
Aan je lieve glimlach
en je stralende ogen.
Aan je zachte lippen
en je lieve woordjes.
Ik lig te denken aan
hoe je mijn hand vastpakte
en er zachtjes in kneep.
En ik lig te denken aan de kriebels.
De kriebels die ik krijg
elke keer als mijn ogen jou ogen vinden.
Ik heb vlinders in mijn buik.
Ik ben verliefd
op jou.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: xmeisjex | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||