Was jij maar hier ...
tranen rollen over mijn gezicht
ik kan er niet meer tegen , ik doe mijn ogen dicht
was jij maar hier en niet daar
waren wij maar weer samen, bij elkaar
dan zou ik je zeggen hoe gek ik ben op jou
dan haal ik je voor mijn gedachten
een beeld dat de pijn doet verzachten
de pijn dat je niet bij mij bent
maar alleen door mijn gedachten rent
steeds vaker besef ik, dat ik steeds meer van je hou
samen op een lange weg die het leven ons wijst
samen over bergen heen een hele zware reis
samen soms de weg wat kwijt,maar nooit meer echt alleen
elk moment, elke nieuwe stap
maakt ons hechter dan voorheen...