In volmaakte rust.
Zo staat de aarde stil en schrijven
wij rondjes om niets dat meer is
dan wij spellen kunnen, want
niemand kan wat U kunt doen
overal rennen voeten en moeten
monden zweten voor dat wat
gezegd mag worden; we blijven
vechten om de beste hier, maar
vergeten steeds dat die in het hart
van een ieder spreekt,
in volmaakte rust.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Elise, | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||