Pappa, ik heb mamma gezien
'Pappa, ik heb mamma gezien,'
zei Kleine Carmen tegen pappa.
Pappa keek op en keek verbaasd.
Kleine Carmen wreef haar handjes over elkaar,
strekte die naar pappa uit, maar die had haast.
'Ik heb het druk, lieverd,'
zei pappa tegen Kleine Carmen.
'Je hebt vast gedroomd.'
Maar Kleine Carmen schudde haar hoofdje.
'Nee pappa, ik zag haar, ik heb niet gedroomd.'
Pappa staarde naar zijn kleine meid.
Zijn Kleine Carmen, dat kon toch niet waar zijn?
'Pappa, ze zei dat alles goed zou komen,'
zei Kleine Carmen trots en ze glunderde.
'Ik heb haar gezien, gehoord, dat kon ik toch niet dromen?'
Pappa pakte Kleine Carmen vast, totaal verschrikt.
'Maar Kleine Carmen toch, mamma is dood,'
zei hij en Kleine Carmen keek hem onbegrijpend aan.
'Maar hoe kan dat, als ze net nog in mijn kamertje stond?'
Pappa wist niet wat hij zeggen moest, het was gedaan.
'Lieverd, dit kan niet, mamma is er al jaren niet meer,'
zei pappa tegen Kleine Carmen.
'Ga terug naar je bedje en ga slapen, het is al over tien.'
Kleine Carmen liep terug naar bed, boos op pappa.
Ze wist zeker dat ze mamma echt had gezien.
zei Kleine Carmen tegen pappa.
Pappa keek op en keek verbaasd.
Kleine Carmen wreef haar handjes over elkaar,
strekte die naar pappa uit, maar die had haast.
'Ik heb het druk, lieverd,'
zei pappa tegen Kleine Carmen.
'Je hebt vast gedroomd.'
Maar Kleine Carmen schudde haar hoofdje.
'Nee pappa, ik zag haar, ik heb niet gedroomd.'
Pappa staarde naar zijn kleine meid.
Zijn Kleine Carmen, dat kon toch niet waar zijn?
'Pappa, ze zei dat alles goed zou komen,'
zei Kleine Carmen trots en ze glunderde.
'Ik heb haar gezien, gehoord, dat kon ik toch niet dromen?'
Pappa pakte Kleine Carmen vast, totaal verschrikt.
'Maar Kleine Carmen toch, mamma is dood,'
zei hij en Kleine Carmen keek hem onbegrijpend aan.
'Maar hoe kan dat, als ze net nog in mijn kamertje stond?'
Pappa wist niet wat hij zeggen moest, het was gedaan.
'Lieverd, dit kan niet, mamma is er al jaren niet meer,'
zei pappa tegen Kleine Carmen.
'Ga terug naar je bedje en ga slapen, het is al over tien.'
Kleine Carmen liep terug naar bed, boos op pappa.
Ze wist zeker dat ze mamma echt had gezien.
Reacties op dit gedicht
| Paulina: | Vrijdag, juni 29, 2007 05:38 |
| Het word vaak afgedaan als zijnde dromen. De vader staat er niet helemaal voor open. Hij weet dat er meer is... Gun hem de tijd, laat hem eraan wennen.. ;) |
|
| Mamsiemomo: | Donderdag, juni 28, 2007 09:48 |
| Prachtig geschreven, ontroerend. Ja, er is meer tussen hemel en aarde. Ik geloof Carmen..... Liefs, Mo |
|
| Mrs Flintstone: | Zondag, juni 17, 2007 22:49 |
| Mooi geschreven en ik denk ook dat je haar echt heb gezien. Toen ik erg ziek was stond mijn oma ook aan mijn bed. Liefs, Wilma |
|
| Quando: | Zondag, juni 17, 2007 20:48 |
Als je haar hebt gezien, is dat waarschijnlijk ook. Lijkt me fijn. |
|
| betty1: | Zondag, juni 17, 2007 20:30 |
| Carmen had gelijk,papa niet. overleden mensen zijn bij mij ook wel geweest.oa mijn broer.mooi gedicht graag gelezen.liefs betty |
|
| Hans Winter: | Zondag, juni 17, 2007 16:01 |
| wat is waar, wat mag er van worden, heel veel jaren voorheen vond een vrouw haar vriend te zien terug, nog steeds herdenken wij dit moment feestelijk. groetje, hans (pasen) |
|
| dixxie: | Zondag, juni 17, 2007 13:53 |
| heel mooi, :) xxx dixxie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sachiyo | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||