langzaam klimt de zon
één enkel vogeltje fluit
het ruisen van rubberbanden op asfalt
weerklinkt vanuit de verte
rustig schrijdt de postbode
met menig brief over het voetpad
en brengt brief per brief en huis per huis,
de nieuwste nieuwtjes rond
strijdend om het heerschap doet de zon
de schaduwen krimpen
als ware het om de maan te beschimpen
zwoel reist de zoete geur van vers brood
de huizen binnen
de nog moe zijnde mensen
tot slaap hypnotiserend
een briesje waait de kamer binnen
en wekt de trouwe vierpoter op het bed
die licht dromend nog zijn eerste dorst lessen gaat