Haten
Ik ben dichtgeslagen,
kan ineens nergens meer over praten,
net of ik er niet over heen wil komen ofzo,
waardoor ik mezelf steeds meer ga haten.
Als iemand echt wat meer weten wil,
dan kan ik ineens niks meer uitleggen,
kan niet vertellen hoe ik me voel of wat ik vind,
niks kan ik meer zeggen.
Ik ben volledig dichtgeklapt,
misschien omdat ik al een tijdje niet met mensen ben gaan praten?
Hoe dan ook, ik erger me dood aan mezelf,
waarom kan ik nou weer niet praten? Ik begin mezelf echt, steeds meer te
haten.....
Reacties op dit gedicht
| Evi: | Vrijdag, februari 15, 2002 18:14 |
| Mooi geschreven, je hebt de angst om te praten bij mij weggenomen, Ik hoop dat ik je ook ooit zal helpen, je staat bij me in het krijt, maar doe ajb geen gekke dingen! sterkte en heel veel liefs Evi | |
| Hans Winter: | Donderdag, februari 14, 2002 01:27 |
| Hoe voel jij je? is een hele ruime vraag. Hoe is het met jou? Nou, dat weet ik ook niet altijd hoor. Het is makkelijker als je je verhaal in kleinere stukjes kunt verdelen, en het per stukje vertelt. |
|
| Pacaleen: | Woensdag, februari 13, 2002 23:10 |
| Soms is het akelig hoe anderen perfect kunnen verwoorden wat je zelf voelt. En dat is helemaal het geval bij deze... 'k word er ff stil van... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marieke 14 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||