Het medicijn is er niet meer
Het dichten hielp mij altijd,
Alles vervaagde dan om mij heen,
Het werd dan even rustig in mijn hoofd,
Alsof alles om me heen even verdween,
Maar ik kan het niet meer,
Ik zit te erg met mezelf in de knoop,
1 heel jaar heb ik het langer uitgehouden door het dichten,
Maar nu is er geen hoop,
Het helpende medicijn is verdwenen,
Ik moet op eigen kracht verder gaan,
Maar wat als ik die eigen kracht niet heb?
Als ik wel moet gaan..
Alles vervaagde dan om mij heen,
Het werd dan even rustig in mijn hoofd,
Alsof alles om me heen even verdween,
Maar ik kan het niet meer,
Ik zit te erg met mezelf in de knoop,
1 heel jaar heb ik het langer uitgehouden door het dichten,
Maar nu is er geen hoop,
Het helpende medicijn is verdwenen,
Ik moet op eigen kracht verder gaan,
Maar wat als ik die eigen kracht niet heb?
Als ik wel moet gaan..
Reacties op dit gedicht
| WavingGoodbye: | Donderdag, september 11, 2008 00:15 |
| ik ben er altijd voor jou'' x3 | |
| Marousia: | Woensdag, juni 20, 2007 00:48 |
| Weet dat er achter de wolken altijd weer de zon is en dat wolken als pijn voorbijdrijvend zijn. Sterkte met lieve groetjes van Marousia | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dark_Shine | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||