Mijn stad
In de vondelboom schuilt een groene
papegaai waarnaast een vieze
zwerver ligt te slapen met
een broek van Levi strauss.
Een knerpend geluid raast
onverstoord door de ellenlange
straten waarin honderd en een
mensen kopen zonder baat.
Strepen in de lucht vertellen
dat niet ver weg van hier
een verkeersleider met plezier
wolken tekent zonder haast en
reizigers zonder duidelijk doel
dwalen door de Kalverstraat
waarin de meeste Amsterdammers
niet meer gaan.
De sfeer van deze mooie stad
met mensen van deze tijd
geeft mij nu nog steeds
een reden om te blijven
Reacties op dit gedicht
| Ludy: | Dinsdag, juni 19, 2007 20:34 |
| O, maar dan ben je nog niet in Phnom Penh geweest. Als ras-Amsterdamse voel ik me daar (eindelijk weer) in mijn element. Liefs, Ludy |
|
| Fairouz: | Dinsdag, juni 19, 2007 15:29 |
| Heb je de stad gekocht dan ? en heb je nu het alleen recht ? Leuk gedicht over een eens zo tolerante stad die steeds minder tolerant wordt fairouz | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cest moi: Bob | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||