Om precies 4 uur 's middags kwam ik je tegen
jij glimlachte en ik beantwoorde dat verlegen
op de dertiende van zonnig en vrolijk april
Vanaf dat moment was jij mijn enige wil

Op mijn afgetakelde teenslippers over het gras
leek mijn dag helderder en ik voelde me in mijn sas
ik wist toen nog niet dat die zo groen kon zijn
liefde? dat betekende nooit of te nimmer pijn

twee dagen later kwam ik je tegen op een terras
ik lachte en ik voel nog het gevoel dat er was
we liepen door de winkels en drukke straten
maar voor ons bestond er maar 1 wereld
waar wij de enige waren die konden praten

Jou zongebruinde schouders en kleine sproeten
die goudblonde lokken om door heen te wroeten
het was mijn zomer en niemand nam me die af
maar de grootste vernedering werd mijn straf

Ik weet het nog, 11 oktober verdrietig en koud
we spraken af in ons park
met het groene gras dat grauwer leek
met je schoen porde je in de aarde
waar we hadden gepraat en gekust
ik wist nu, het was allemaal pure lust

je verliet me alleen op het houten bankje
verdrietig, teleurgesteld en verbeten
maar onze zomer samen zou ik nooit vergeten

nooit
ik hou van je