geboren
je wordt geboren in mijn ogen
door een gedachten in mijn hoofd
je wordt geboren in mijn ogen
en de gedachten stromen verder
je groeit verder op mijn ogen
meer water en meer gedachten
je groeit verder in mijn ogen
en de volgende wordt weer geboren
Je stroomt verder over mijn wangen
Maar de gedachten blijven doorgaan
je stroomt verder over mijn wangen
en laat je sporen achter
Ik veeg je van mijn wang
Maar de gedachten gaan verder
Ik veeg je van mijn wang
Maar de volgende traan is weer daar
Reacties op dit gedicht
| Timmeke: | Vrijdag, februari 22, 2002 20:13 |
| Huilen mag hoor Dotje. Dat is zeker geen schande. Huilen doen we allemaal wel eens, en het kan opluchten. veel sterkte toegewenst Timmeke |
|
| Frummel: | Donderdag, februari 14, 2002 12:02 |
| Zoals christina al zegt, tranen zijn de parels van je ziel.. Het enige dat tot in je ziel kan komen, dat los laat hoe jij je voelt, zijn jou tranen.. Toe maar, huil maar, je hoeft niet altijd groot te zijn... Liefs, *troostknuffffff* Frummel |
|
| christina: | Donderdag, februari 14, 2002 02:49 |
| Lieverd de parels van je ziel Toe maar huil maar even Knuffie he Christa |
|
| sammy de zutter: | Woensdag, februari 13, 2002 23:57 |
| Laat ze maar stromen en als het even kan laat dan ook wat zorgen meestromen zijn ze toch niet voor niets geweest:) Groetjes en dikke knuf Sammeke. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dotje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||