Leven in de duister
Ik wandel door een steeg
zeer smal en nauwelijks verlicht
Soms loop ik alleen
of er loopt iemand mee
De steeg eindigt in een straat
de straat van de maatschappij
Hier gaat alles zeer snel
lopen,lopen,lopen
maar ik wandel
op mijn tempo
soms traag, soms snel
maar ik geraak er wel
Maar
er zijn mensen die er niet geraken
het einde lukt hen niet
maar wat gebeurt er met hen?
Is onze maatschappij niet sterk genoeg
om deze mensen te leiden naar de grote straat:
de straat van het leven
deze vraag blijf onbeantwoord
...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: tessa snellinx | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||