Onbewust koos ik jou in mijn leven
Bewust nam ik langzaam afscheid
Tranen rollend over mijn gezicht
Toen het laatste woord zacht werd gezegd
Strompelend liep ik stap voor stap veder
Jou achterlatend, zwak en eenzaam
Soms keek ik heel kort en stiekem terug
Verlangend om terug te rennen in je armen
Het kan niet, het mag niet, al twijfel ik
Want je woorden waren zo rust gevend
Je aanwezigheid liet mijn hart stralen
En soms, heel soms voelde ik mij gelukkig
In deze stilte, denk ik terug aan de lieve vreemde
Al die momenten, mooie veilige momenten
Mijn hart huilt nu, want dat is enkel een herinnering
Ik vraag me af zal ik ooit nog gaan houden van
...een lieve vreemde...