Toen jij haar onschuld
vermoordde
zij haar buurman
Blijf je altijd mijn vader, zij altijd mijn zus

Nooit meer de schaduw
van mijn poppetjes makende kinderhand, vereeuwigd
op je muren
dag huis
in je vijver zal ik nooit meer vallen
Toch altijd mijn hoofd boven water houden

Als Ik Daar Sterf dacht je vaak
Maar niet, toen je vriend het al deed
Ten onder ging alwaar jouw twee uur oude baby af kon kicken
Vaarwelkom
Je bent je eigen Apocalyps

Het spijt me mama, dat ik je niet helpen kon
Je vocht, won of verloor maar helemaal zeker
weten we het nòg niet

Oma Opa, Opa Oma, Jens, Bas, René, Rianne
en ìedereen, steen voor steen, alsof we ooit vergeten zouden
Ik ben niet meer bang voor het donker

Het oog van de storm.