Wolken
Ik breng frisse regenbuien
voor dorstige bloemen
vanuit de zeeen en de stromingen
ik draag licht en schaduwen
voor nederliggende bladeren
in middagdromen
door mijn wapperende vleugels
wek ik de eerste dauw
raak de zoete buttons overal
wanneer ik je zoet wieg aan mijn borst
als ze danst in de zon
waarna ik de wereld weer een overvloed aan
regen breng
en lach als ik passeer in de donder
ik schud de sneeuw
op de bergen daar beneden
en de gehele nacht is mijn kussen wit
terwijl ik slaap in de armen van mijn geliefde
subliem op de torens van mijn bogen der luchten
dromend vervolg ik mijn weg
over de aarde en de oceanen
met zachte emoties
en zijn ziel gidst mij
vervuld van de liefde
van het zachte
in de diepte van de paarse zee
over richels en de heuvels
meren en pleinen
wanneer ik ook maar droom
onder de bergen of stromen
blijft de kracht van mijn geest bestaan
en in het geluk van de blauwe hemelse lach
zal niets meer vervallen in regen
ben immers de dochter van
aarde en water.
Marousia 2007 met liefs
| Hilly N: | Zaterdag, juni 23, 2007 21:32 |
| Mooi geschreven hoor. lieve groet, Hilly |
|
| Klaes: | Zaterdag, juni 23, 2007 20:23 |
| Je word sterker in je poëzie Marousia een gedicht in kadans.. leafs/klaes |
|
| powderfinger: | Zaterdag, juni 23, 2007 19:27 |
| ga je zeker in de gaten houden! good, good, good. | |
| Windwhisper: | Zaterdag, juni 23, 2007 08:12 |
| Mooi heel mooi liefs mezelf noemend de dochter van de wind |
|
| Auteur: Marousia |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||